اتحاد پاکستان و ایران مظهر قدرت و اعتماد در منطقه

ایران و پاکستان بیش از900 کیلومتر مرز مشترک دارند و اتحاد پاکستان و ایران مظهر قدرت و اعتماد در منطقه میتواند باشد.

ایران و پاکستان بیش از900 کیلومتر مرز مشترک دارند که سبب ایجاد رابطه‌ای بسیار دوستانه و همراهی بسیار پایدار شده است و در بسیاری از مجامع بین‌المللی در کنار هم ایستاده‌اند تا اثبات کنند که همسایگی، همدلی می‌آورد.  بدون شک اتحاد پاکستان و ایران (تنها کشور اسلامی دارای قدرت اتمی در جهان)، قدرت این دو کشور را به سود این دو کشور سنگین خواهد کرد که گماشتگان ابرقدرت‌های جهانی به زانو درمی‌آیند.

متاسفانه نقشه دول مستکبر غربی و در راس آنها آمریکا با کمک دست نشاندگان آنان بر این است که همسایگی به همدلی تبدیل نشده و بین دو کشور دائما تنش و مشکلات ایجاد شود، درحالی که اگر به ظرفیت‌های بی‌شمار موجود در دو کشور توجه شود نیازهای اقتصادی فرهنگی و علمی بسیار رفع شده و بستر اقتصادی بی‌نظیری پدید خواهد آمد.

نخستین اقدام در این راستا اطلاع‌رسانی صحیح است، پاکستانی‌ها باید بدانند که ایران دشمن آنها نیست و ایرانیان نیز باید بدانند و بپذیرند پاکستان فقط انفجار و حملات تروریستی نیست، ادب و فرهنگ پاکستان با ایران و زبان فارسی گره خورده است، گردشگاه‌های پاکستان بهشت بی‌بدیل روی زمین هستند و این کشور حرفهای فراوانی در زمینه علم و تکنولوژی و اقتصاد برای گفتن دارد و اتحاد پاکستان و ایران میتواند به قدرت تبدیل شود. اگر جز این بود آیا چین حاضر می‌شد میلیاردها دلار در پاکستان سرمایه گذاری کند؟

خوشبختانه از دو کشور افراد زیادی زمینه‌های اقتصادی و فرهنگی مشترک را پیش از این درک کرده و در مورد آن اقدام موثر نیز انجام داده‌اند ولی به هیچ عنوان کافی نبوده و نیست. بازار پاکستان 200 میلیون مشتری دارد یعنی بیش از مجموع 10 کشور اروپایی و این یعنی بیش از مجموع تمام کشورهای حاشیه خلیج فارس، از سویی دیگر اشتیاق فراوان پاکستانی‌ها به ایران راه را برای تجار و بازرگانان ایرانی هموارتر می‌کند چیزی که به هیچ عنوان در اروپا و بسیاری از نقاط جهان دیده نمی‌شود.

اراده جدی ایران کافی است تا این بازار بزرگ و قدرتمند برند ایرانی پیدا کرده و دارای میلیون‌ها مشتری بالفعل شود. چرم پاکستان حرف اول را در جهان می‌زند و این کشور به راحتی میتواند نیازهای گوشت را در بازار ایران تامین کند تا دیگر مجبور به وارد کردن گوشت از بزریل نباشیم، «موز و انبه و پرتقال پاکستانی» در سطح کشور که قبلا هم شناخته شده است. هم‌چنین پاکستان می‌تواند به جای ترکیه بسیاری نیازهای لباس و چوب ایران را تامین کند.