تحریک آزادی در کشمیر تنها تحریک آزادی در هند نیست. ایالت های دیگر این کشور نظیر مانی پور نیز خواهان آزادی و رهایی از ظلم و ستم نظامیان هندی هستند.
هنوز زمان زیادی از بحران جدید کشمیر در خصوص لغو خودمختاری این منطقه توسط دولت هند نگذشته است که این بار فعالا صدای آزادی از مانی پور این کشور به گوش می رسد.
در تاریخ 29 اکتبر 2019 نمایندگان منطقه مانی پور در جلسه ای در بریتانیا از جدایی از هند و تشکیل شورای ایالتی مانی پور خبر دادند.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در یک هتل لندن، یامبن بیرن، رئیس شورای ایالت مانی پور و وزیر امور خارجه و دفاع شورای ایالتی، نارنجبام سامارجیت اعلام کردند که آن ها از سوی مهاراجای مانی پور مسئولیت دارند تا به طور رسمی دولت جدید را تشکیل دهند.
سران این منطقه که در سال ۱۹۴۹ و دو سال پس از استقلال هند از زیر استعمار انگلیس، بخشی از خاک این کشور شده بود، تاکید کردند: ما معتقدیم که اکنون زمان مناسب برای اعلام عمومی دولت مستقل است. ما از همه دولت های کشورهای مستقل اعضای سازمان ملل می خواهیم تا این استقلال را به رسمیت بشناسند. سه میلیون نفری مانی پوری خواهان شناخت به عنوان یکی از ملل بومی و با عزت هستند.
ظلم نظامیان هندی در برابر سران تحریک آزادی مانی پور
سران تحریک آزادی مانی پور افزودند: در تمام این مدت، علیرغم مبارزه برای جدایی از هند با سرکوب شدید دولت دهلی نو مواجه شدیم.
در واقع هر گونه تلاش ما، با نفرت و خصومت دولت هند روبرو می شد.
آنها همچنین گفتند: امکان اعلام استقلال مانی پور در زمان حضورشان در هند وجود نداشت. زیرا ما به عنوان اعضای شورای ایالتی مانی پور، درگیر دستگیری، شكنجه و قتل های غیرقانونی به دست دولت هند بودیم.
دولت نارندرا مودی متعصب است و به نابودی جسمی ملل و جوامع کوچک به خاطر برتری هندوها اعتقاد دارد و بنابراین ادامه کار از هند برای آنها امن نبود. ما در منطقه خود آزاد نیستیم و تاریخ، فرهنگ و زبان ما نیز در حال نابودی است. اعلام استقلال تنها راه حفظ تمدن پیشین ما است.
بدین ترتیب هرچند هنوز هم با گذشت بیش از سه ماه از حبس خانگی مردم کشمیر، ظلم نظامیان هندی بر این مردم مسلمان، ادامه دارد، اما خبر استقلال مانی پور نور امیدی برای مبارزان راه آزادی کشمیر است.
