فرستادۀ پاکستان در زیارتگاه حضرت خواجه معین الدین چشتی در اجمیر (Ajmer) حضور یافت
لاهور: سحام محمود، معاون وزیر امور خارجه پاکستان در هند، روز شنبه از زیارتگاه حضرت خواجه معین الدین چشتی در عجرم شرف در حالی که جشن 807 ساله آن در راه است، بازدید کرد.
کمیسیون عالی فاتحه ای را نثار وی کرد و چداری سنتی را از طرف مردم و دولت پاکستان اهدا و بر روی مزارش قرار داد.
پس از ورود فرستاده پاکستان، سعید محمود همراه با سید ناطق چیشتی، سید بلال چیشتی و دیگر اعضای برجسته انجمن معینیا فخریا چیشتیا خوادام صحیب، ملاقات و گفتگو کرد.
شهر اجمیر یک شهر نسبتا شلوغ و پر جمعیت است که در 130 کیلومتری جنوب غربی جیپور واقع شده است. این شهر تنها 13 کیلومتر از شهر زیارتگاه هندوستان پوشکر فاصله دارد. این شهر دریاچه وسیع آناساگر (Ana Sagar) را احاطه کرده است، در حالی که خود شهر توسط تپه های اراویل (Aravalli) احاطه گردیده است.
اجمیر مهمترین بحش راجستان در زمینه تاریخ و میراث اسلامی است. برخی از نمونه های فوق العاده معماری اولیه مغول ها و زیارتگاه جین معروف طلایی که نماینده دین جین هستند، وجود دارد. این شامل یکی از مهمترین مراکز مسلمانان هندی، حرم خواجه معین الدین چشتی است که نظم چیشتی را که اولین سفارش صوفیان در هند بود، تأسیس کرد.
به علاوه بعضی نمونه های عالی از معماری اولیه مسلمانان، نیز که مرکز مهمی مذهب جین است که دارای معبد جین معروف طلایی است. با این وجود، ترکیبی از ترافیک بالا جمعیت اجمیر، به ویژه در ماه رمضان و سالگرد مرگ مقدس، این شهر شاهد مسافران بسیاری خواهد بود.
درگاه (Dargah) خواجه معین الدین چشتی مکانی است که آرامگاه صوفی خواجه معین الدین چیشتی در آن واقع شده است، که ایشان در قرن 12 میلادی از ایران به اجمیر آمده است.
این مقبره در طول زمان مغول ها اهمیت خود را به دست آورده است – بسیاری از امپراطوری ها نیز به این ساختمان ها اضافه شدند. ساخت و ساز این زیارتگاه توسط حمیم تکمیل شد. دروازه توسط نظام (Nizam) حیدر آباد اضافه شده است.
ضروری است که سر خود را در قسمت های خاصی از حرم بپوشانید، بنابراین زائران باید روسری با خود به همراه داشته باشند – تعدادی مغازه در بازار رنگارنگ همراه با فروشگاه های فروش گل و شیرینی های خوشمزه، وجود دارند.
هنگامی که از ورودی اصلی از طریق دروازه نظام عبور می کنید، مسجد سبز و سفید، مسجد اکبری، در همه جا شکوهش قابل مشاهده است. این مکان هم اکنون مرکز آموزش زبان عربی و فارسی جهت تدریس و آموزش های مذهبی است. دروازه بعدی دروازه شاه جهانی نامیده می شود چرا که توسط شاه جهان ساخته شده است.
دروازه سوم دروازه بلند است که به داخل دروازه درگاه راه دارد. در کنار ورودی courtyard (دیگ های بزرگ آهنی)، که یکی از آن ها توسط اکبر در سال 1567 و دیگری توسط جهانگیر در سال 1631، اهدا شده است که در آن برای فقرا پخته شده است. این نیاز نامیده می شود – ترکیبی از برنج، زعفران، آجیل، روغن، شکر و میوه های خشک است. غذا در شب پخته می شود و بعد از نماز صبح میان مردم به عنوان (تبرک) توزیع می شود.