توسعه ملی بر اساس روابط بین الملل ؛ سیاست دولت جدید عمران خان
عمران خان نخست وزیر پاکستان پیش از رسیدن به قدرت، همواره در شعارهای خود به دو بخش روابط بین الملل و بخش مشارکت ملی تمرکز می نمود.
عمران خان در سطح ملی علاوه بر افزایش رفاه سطح زندگی مردم با درآمد متوسط، در جهت جذب سرمایه گذارهای دولتی نیز تلاش می نماید. این امر خود اقتصاد پاکستان را از حالت ثبات خارج کرده و وارد فاز صعوی می کند.
در بخش روابط بین الملل عمران خان بر ایجاد یک محفل از کشورهای اسلامی و چین با محوریت پاکستان تمرکز می نماید.
در مورد نخست وزیر پاکستان در جامعه جهانی شایعاتی وجود داشت که وی را داماد خانوده اشرافی انگلستان می دانستند و از این رو باور بر این بود که عمران خان، پاکستان را تبدیل به یک ملت سکولار و غربی تبدیل خواهد کرد. اما عمران خان پس از به قدرت رسیدن بر خلاف تمام شایعات موجود، در روابط بین الملل اولویت خود را به کشورهای اسلامی و همسایه قرار داد.
چشم انداز عمران خان در روابط بین الملل
در واقع چشم انداز عمران خان در روابط بین الملل پیشرفت و توسعه اقتصادی پاکستان و افزایش احترام و ارتقا جایگاه مردم کشورش در جوامع جهانی می باشد. این چشم انداز خود متاثر از سه عامل مهم است:
- در روابط بین الملل یک تئوری وجود دارد که هیچ کشوری پیشرفت نمی کند مگر آنکه همکاری اقتصادی با کشورهای همسایه داشته باشد. اولویت عمران خان، ایجاد پاکستان به عنوان یک کشور محوری در حلقه چین (به عنوان آینده اقتصادی آسیا) و سایر کشورهای اسلامی است.
- هیچ کشوری در روابط بین الملل نمی تواند پیشرفت کند تا زمانی که روابط صمیمانه به ویژه در حوزه فرهنگی با دولت های همسایه خود نداشته باشد. عمران خان پس از نخست وزیری، با سران کشورهای همسایه و اسلامی روابط نزدیکی برقرار کرده است. از جمله این روابط صمیمانه، شرکت در رویدادهای ملی این کشورها و نیز دعوت سران این کشورها برای حضور در رویدادهای ملی پاکستان است. بدیهی است احترام به رویداد ملی هر کشور، سبب افزایش اعتماد ملت ها به یکدیگر و افزایش روابط در همه حوزه ها خواهد شد.
- پیشرفت هر کشور مستلزم استفاده از پتانسیل های داخلی آن کشور به ویژه در سطح روابط بین الملل است. از جمله مهترین این پتانسیل های داخلی می توان به نیروی جوان هر کشور، ظرفیت های گردشگری و استفاده از کشور به عنوان ترانزیت اشاره نمود که هر کدام جداگانه بررسی می گردد.
پاکستان مسیر ترانزیت چین:
در تمام کشورهای اطراف نظیر قطر و یا مالزی که در مسیر پیشرفت رو به جلو حرکت می کنند یک وجه اشتراک اصلی وجود دارد و آن وجود مراکز ترانزیت مسافران جهانی است. به عبارت دیگر هر یک از این کشورها دارای فرودگاهی هستند که مسیر هزاران مسافر از سراسر جهان است.
با نگاهی به ایران باستان نیز درمی یابیم که در سراسر آن کاروان سراهای قدیمی دیده می شود که نشان دهنده ارتباط مسیر ترانزیتی با قدرت اقتصادی می باشد. پاکستان با وجود مرز مشترک با چین، می تواند به مسیر ترانزیت کالای چینی تبدیل گردد.
ظرفیت گردشگری:
امروز عصر دیجیتال و قدرت محتوا در فضای اینترنتی است. پاکستان برنامه ای به نام Emerging Pakistan را راه اندازی کرده است که هدف آن شناسایی وبلاگ نویسان جهانی ارتباط با آن ها و دعوت به پاکستان می باشد تا از این طریق ظرفیت های گردشگری پاکستان به جهانیان نمایش داده شود.
استفاده از ظرفیت جوانان:
در پاکستان برنامه ای با نام برنامه توسعه ملی جوانان وجود دارد که هفته قبل جز برنامه های اصلی سازمان ملل متحد قرار گرفت. هدف ایجاد این برنامه تربیت 1 میلیون نیروی جوان ماهر به عنوان نیروی انسانی متخصص به ویژه جهت انجام امور سرمایه گذاران می باشد.
با نگاهی به 6 ماه گذشته، گام های بزرگی به سوی پیشرفت در پاکستان برداشته شده است. اگر با همین سرعت حرکت روبه جلو ادامه پیدا کند در دوره 5 ساله دولت عمران خان، پاکستان در مدار کشورهای پیشرفته وارد خواهد شد.