پارک ملی Deosai – راهنمای کامل سفر به پاکستان

این پست، همه آنچه را که باید در مورد سفر به پارک ملی Deosai به عنوان یکی از جاذبه های منحصر به فرد طبیعی پاکستان بدانید خلاصه می کند.

پارک ملی Deosai مکانی زیبا با تاریخی اسرارآمیز، در اسکاردو و در مساحتی به وسعت 3626 کیلومتر مربع گسترده شده است. Deosai فقط در تابستان قابل دسترسی است. به همین دلیل مردم محلی آن را در زبان بالتی «Ghbiarsa» می نامند.

کلمه Deosai از دو کلمه Deo که به “ارواح” اشاره دارد و Sai به “محل نشستن” مشتق شده است. ترکیب هر دو کلمه به معنای “محل ارواح است، زیرا در زمان های قدیم اعتقاد بر این بود که در این مکان، ارواح ساکن شده اند. این پارک یکی از زیباترین نقاط دیدنی در گیلگیت بالتستان است.

نگاهی به تاریخ دشت طبیعی در اسکاردو پاکستان

این مکان زمانی یک مسیر مهم تجارت بین کشمیر و گیلگیت و همچنین قبل از تقسیم شبه قاره بود. در گذشته در آنجا، برخی از جنگ ها رخ می داد و همچنین بسیاری از درگیری های قبیله ای در آنجا حل می شد.

قبایل محلی، دوگراس و ترک ها جنگ های زیادی را در دشت های Deosai انجام دادند. این پارک در 14 می 1993 توسط دولت گیلگیت-بالتستان به عنوان پارک ملی اعلام شد. طبق دسته بندی مناطق حفاظت شده توسط IUCN، پارک ملی Deosai برای حفاظت از گونه های در خطر انقراض مانند خرس هیمالیا می باشد.

موقعیت جغرافیایی و دسترسی به منطقه محافظت شده

موقعیت جغرافیایی پارک بسیار جالب است و آن را به یک قلمرو خاص تبدیل می کند. به این دلیل که پارک در نزدیکی خط کنترل با هند و نزدیک به کشمیر تحت اشغال هند واقع شده است. این مکان بسیار زیبا است، چراکه در محل اتصال رشته کوه های هیمالیا غربی، زانسکار و رشته کوه لدخ قرار دارد.

همچنین، پارک به deosai بزرگ و کوچک تقسیم می شود. deosai بزرگ تقریبا 30 کیلومتر است و در ضلع جنوبی اسکاردو واقع شده است. از شمال با جیپ از اسکاردو می توانید به این قسمت برسید و از طریق گردنه علی مالک وارد این فلات خواهید شد. جاده منهی Bara deosai از فلات ها عبور می کند و از طریق گردنه Sheosar  به دره Astore منتهی می شود.

آشنایی با دیدنی های پارک ملی Deosai: ویژه گردشگران

Deosai دارای ارتفاع 3500 تا 5200 متری است و یک فلات کوهستانی زیبا با شگفتی های طبیعی فراوان می باشد. کل این فلات در قلب کوه های هیمالیا، نانگاپاربات و رشته کوه کاراکوروم قرار دارد.

در طول زمستان، پارک پوشیده از برف می شود که دسترسی به آن امکان پذیر نیست. هوا بسیار سرد همراه با سطوح کم اکسیژن و دی اکسید کربن و همچنین فشار اتمسفر پایین است. افرادی که مشکلات تنفسی دارند باید اقدامات احتیاطی را انجام دهند.

دشت ها نسبت به مناطق اطراف بارندگی بیشتری را تجربه می کنند. میزان بارندگی سالانه در زمستان بین 350 تا 550 میلی متر و بیشتر به صورت برف ثبت می شود. این پارک به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود (در ارتفاعات کاراکوروم-پامیر و هیمالیا) و تنوع زیستی غنی اش شناخته شده است.

گل های این پارک نیز منحصر به فرد می باشد و صدها گونه معطر و دارویی را در خود جای داده است. در فصل بهار، این پارک با گل های وحشی زیادی پوشیده می شود و پروانه های زیبا و کمیاب زیادی را خواهید دید.

مروری بر گونه های زیستی متنوع موجود در منطقه حفاظت شده

در امتداد پارک، علفزارهای آلپ و برخی مناطق خشک سنگی وجود دارد. برف ها در رودخانه ها و نهرها ذوب می شوند و زیبایی پارک را افزایش می دهند و بسیاری از گونه‌های مختلف چمن و گیاهانی همچون افوربیا و ساکسی فراگا زندگی می‌کنند.

سه رودخانه زیبا که از این پارک سرچشمه می گیرند عبارتند از: بارا پانی، شاتونا و کالا پانی. آنها به رودخانه شیگر که یکی از شاخه های اصلی رود سند است می ریزند.

پارک ملی Deosai یک کانون تنوع زیستی است که بسیاری از گونه های در معرض خطر را حفظ می کند. جمعیتی از بز کوهی هیمالیا، گرگ تبتی، روباه قرمز تبتی و مارموت طلایی در آنجا وجود دارد.

ماهی قزل آلای برفی نیز در آب های این پارک زندگی می کند. خرس قهوه ای هیمالیا، یکی از گونه های محبوب در حال انقراض در آنجا زندگی می کند. خرس‌هایی که معمولاً به عنوان طعمه استفاده می‌شوند اکنون توسط IUCN در معرض خطر انقراض اعلام شده‌اند و پارک Deosai دارای جمعیت پایداری از خرس‌ها هستند. تقریباً 72 خرس در این پارک گزارش شده است.

پارک Deosai همچنین بخشی از منطقه پرندگان بومی هیمالیا  و محل زندگی بسیاری از پرندگان مهاجر و مسکونی است. دریاچه شیسار و پارک ملی Deosai  از بالاترین ارتفاعات تالاب های آب شیرین در سراسر جهان هستند. هوای سرد کوهستانی آن به دلیل تنوع گسترده فلور آلپ و بسیاری از گونه های دیگر می باشد.

بنابراین در سفر به گیلگیت بلتستان، بازدید از این پارک باشکوه را فراموش نکنید.