زندگی زنان پاکستان

زندگی زنان در سرزمین بی نظیر ها از نگاه دختر ایرانی

سبک زندگی

تا قبل از سفر به پاکستان و آشنایی به این کشور، تنها داستانی که از زندگی زنان پاکستانی می دانستم، داستان بی نظیر بوتو به عنوان اولین نخست وزیر زن در یک کشور مسلمان بود.

حقیقت آن است که پاکستان را خیلی از ما ایرانی ها با نام بی نظیر بوتو اش می شناسیم. اولین بانویی که به جایگاه نخست وزیری و بالاترین مقام در یک کشور مسلمان رسید. بانویی قدرتمند که از دو جهت در میان ایرانی ها، بی نظیر است: یکی زیبایی اش و دیگر داشتن یک مادر ایرانی. اما اگر به پاکستان سفر کنید می بینید از دل هر خانه، چندین بی نظیر متولد شده و رشد کرده است.

در هر صفحه از تاریخ پاکستان، نام یک بانوی مبارز و موفق می درخشد که در کنار مردان خود، میراث دار و حافظ اصلی آزادی، فرهنگ و تمدن پاکستان هستند. از مادر ملت “فاطمه جناح” گرفته که شجاعانه هم دوش برادر خود قائداعظم پاکستان و حتی پس از او، برای آزادی کشورش جنگید تا ملکه ترنم پاکستان “نورجهان” که با سوز صدا و آهنگ های حماسی اش، مهمترین نقش را در تقویت روحیه دلاوری مدافعان این سرزمین داشت.

فاطمه جناح

اما داستان زنان موفق در پاکستان، تنها به روزگار قدیم باز نمی گردد و صفحات سال های اخیر نیز پر از نام های درخشانی همچون آرفاکریم به عنوان جوان ترین مهندس کامپیوتر، ملاله یوسف فعال حقوق بشر، دکتر سانیا نیشتر نامزد دبیرکل WHO و هزاران نام دیگر است. تنها جایگاهی که شاید حضور زنان پاکستانی در آن کم رنگ بود، مقامات بالای ارتشی هچون سپهبد و سرلشکر بود. البته این طلسم نیز در سال های اخیر شکست و سپهبد نگار جوهر ثابت کرد که برای بانوی پاکستانی حد و مرزی وجود ندارد.

زنان پاکستان

جامعه پیشرفته از دامان مادران تحصیل کرده شکل می گیرد

پاکستانی ها به این نقل قول شاعر بزرگ خود “اقبال” بسیار باور دارند با این مضمون که جامعه پیشرفته از دامان مادران تحصیل کرده شکل می گیرد. شما در پاکستان، زنانی را می بینید که با وجود تحصیلات دانشگاهی، خانه داری را انتخاب کرده و تصمیم گرفته اند تا زمان بیشتری را صرف تربیت فرزندانی متفاوت نمایند.

زنانی که از کودکی لالایی های ملی را در گوش نوزاد خود زمزمه می کنند. مادرانی که بهترین الگو برای دختران خود می شوند که چطور النگوهای رنگارنگ خود را با لباس های سنتی سوزن کاری شده و کفش های دست ساز ست کنند و فرهنگ کشور خود را توام با زیبایی و رنگ به نمایش بگذارند.

مادرانی که ساعت ها با حوصله، فرزندان خود را برای جشن های ملی روز آزادی و روز استقلال پاکستان آماده می کنند. از چندین روز قبل از مراسم، به بازارهای سنتی رفته و مشغول خرید پارچه های سبز و سفید (الهام گرفته از رنگ پرچم کشور پاکستان) می شوند تا در این روزها، هم اعضا خانواده یک رنگ و یک صدا، نوای آزادی سر دهند.

برای یک بانوی پاکستانی فرقی نمی کند که نخست وزیر باشد یا مثلا یک استاد دانشگاه، پزشک متخصص  و یا حتی یک بانوی خانه دار. یکی از لذت های اصلی همه آن ها، این است که از کوچکترین فرصت را غنمیت شمرده و با دستان خود برای فرزندانشان، آشپزی کنند و نان تازه بپزند. چراکه معتقدند این کار، محبت میان اعضا خانواده را مستحکم تر می سازد.

زنان پاکستان

چنانچه تجربه سفر به پاکستان را داشته باشید، حتما مهمان این سفره های رنگارنگ و پر از طعم های به یادماندنی خانواده های پاکستانی بوده اید. بخش زیادی از این رنگ و طعم به دستان هنرمند زنانی بازمی گردد که آموخته اند چگونه تعادل را بین زندگی حرفه ای و خانوادگی خود برقرار سازند و این را به نسل آینده نیز منتقل کرده اند.

قائد اعظم و زنان پاکستان

منیره بهرامی