دکتر محمد عبدالسلام کسی است که نامش در فهرست دانشمندان بزرگ فیزیک دنیا و در میان دارندگان جایزه نوبل به چشم می‌خورد و تصویری واقعی از چهره دانشمندان بزرگ پاکستانی را به جهانیان نشان می دهد.
29 ژانویه سالروز تولد دانشمند بزرگ پاکستانی دکتر محمد عبدالسلام می باشد. دانشمندی که نامش در سال سال ۱۹۷۹ به خاطر خبر دریافت جایزه نوبل تیتر رسانه های داخلی و خارجی شد. او نخستین پاکستانی و دومین مسلمان پس از انور سادات است که برنده جایزه نوبل می باشد.
دکتر محمد عبدالسلام به خاطر کارهای خود در زمینه کشف واحدی برای نیروی الکترومغناطیس و نیروی هسته‌ای ضعیف که برهمکنش الکتروضعیف نامیده می شود برنده بالاترین جایزه در فیزیک شد.
علائق پژوهشی دانشمند بزرگ پاکستانی دارنده جایزه نوبل
از کودکی عبدالسلام علاقه وافری به ریاضیات و فیزیک داشت به نحوی استعداد شگفت انگیزش در این دورش او را از همکلاسی های خود جدا کرد. علاقه وی به ریاضیات سبب شد تا این نابغه پاکستانی رشته ریاضیات را در کالج دولتی لاهور برگزیند. عبدالسلام در سن ۱۴ سالگي با بالاترين رتبه در امتحانات ورودي دانشگاه پنجاب پذيرفته شد و پس از دوره مقدماتي دانشگاه، بورس كالج كمبريج را دریافت کرد.
در سال ۱۹۴۹ تحصيلات كارشناسي ارشد خود را با نمرات عالي در رياضيات و فيزيك به پايان رساند. عبدالسلام در سال ۱۹۵۰ به دليل ارايه برجسته ترين مقاله پيش دكتري در رشته فيزيك موفق به دريافت جايزه اسميت شد. در سال دكتري فيزيك خود را از دانشگاه كمبريج اخذ كرد. رساله او كه با موضوع كوانتوم الكتروديناميك در سال ۱۹۵۱ منتشر شد هنوز نيز شهرت جهاني دارد .
پژوهش های عبدالسلام در تعریف نظریه فیزیک ذرات بسیار مهم هستند و به نوعی مقدمه کشف هیگز بوزون بود – ذره‌ای که جرم ذرات دیگر از آن می‌آید و بالاخره در سال ۲۰۱۲ رویت شد.
عبدالسلام دانشمندی که جایزه نوبل خود را به پاکستان تقدیم می کند
نکته جالب در زندگی علمی دکتر عبدالسلام آن است که این دانشمند بزرگ علی رغم آنکه در هنگام دریافت جایزه نوبل در خارج از کشور زندگی می کرد، جایزه خود را با افتخار به سرزمین مادری اش پاکستان تقدیم کرد.
او آنچنان به ریشه های خود و بهبود وضع مردم کشورش متعهد بود که هنگام دریافت جایزه نوبل از پادشاه سوئد دستار به سر کرد. حتی در سخنرانی بعد از دریافت جایزه هم از قرآن نقل قول کرد. این موضوع تعهد او به سه امر مهم یعنی فیزیک، ایمان و ملیتش نشان می‌دهد.
در طی چهار دهه دکتر عبدالسلام در حدود 20 جایزه بین المللی دریافت کرد. به جز جایزه نوبل فیزیک، جایزه هایکنیز دانشگاه کمبریج بخاطر نقش ارزنده او در پیشبرد فیزیک در سال 1337، نشان هیوز انجمن سلطنتی انگلیسی، جایزه آماندو و … از دیگر دستاوردهای این دانشمند پاکستانی می باشد.
از سوی دیگر، عبدالسلام به جز حمایت از سرزمین مادری خود، علاقمند به حمایت از دانشمندان کشورهای در حال توسعه بود. از همین رو، در سال ۱۹۶۴، مرکز بین المللی فیزیک نظری را در ایتالیا تاسیس کرد تا دانشجویان کشورهای در حال توسعه بتوانند با دانشگاهیان دیگر از سراسر جهان ارتباط برقرار کنند.
عشق و علاقه پاکستانی ها به دکتر عبدالسلام دارنده جایزه نوبل
بی شک دکتر عبدالسلام یک الگوی تمام عیار از چهره های شاخص علمی می باشد که موجی از خودباوری و غرور ملی را در همه پاکستانی ها زنده نگاه می دارد. عجیب نیست که پاکستان سال ها پس از این نابغه دارنده جایزه نوبل، امروز نیز در فیزیک حرف های زیادی برای گفتن دارد.
از اقدامات برجسته ای که پس از درگذشت دکتر عبدالسلام انجام شد، اهدای جایزه ای به نام وی در جامعه علمی پاکستان می باشد. علاوه بر این چندین مرکز دانشگاهی و نیز چندین خیابان با نام این دانشمند بزرگ نامگذاری شده است.
بدین ترتیب داستان عبدالسلام در کشوری که در آن زاده شده است تا همیشه زنده خواهد بود و موجب افتخار هر پاکستانی داخل و خارج کشور است.