آشنایی با تاریخچه 23 مارچ یا روز پاکستان و بزرگداشت این روز

هرساله مردم پاکستان 23 مارچ یا همان روز پاکستان را با شکوه فراوان جشن می گیرند. در این پست با آنچه در این روز اتفاق افتاده است آشنا می شویم

در روز 23 مارچ قطعنامه پاکستان به منظور استقلال آن از انگلستان و به وجود آمدن یک ملت و کشور جدید به نام پاکستان در سال 1940 تصویب شد.

بعد از 7 سال در 14 اگوست سال 1947 نیز کشوری به نام پاکستان به وجود آمد و در سال 1956 اولین قانون اساسی پاکستان برای انتقال از قلمرو پاکستان به جمهوری اسلامی پاکستان مصوب گردید. از این رو، 23 مارچ را می توان نقطه شروع ایجاد کشوری به نام پاکستان نیز نامید.

ایده پاکستان از کجا آمد؟

متفکر بزرگ اسلامی علامه اقبال لاهوري نخستین کسی بود که با توجه به تاریخ گذشته و آینده طرح ایجاد پاکستان مستقل را رسما اعلام کرد و با لحن نافذ و موثري  مسلمانان را به تشکیل کشور مستقل برای خود دعوت نمود.

علامه اقبال در سخنرانی تاریخی خود خواستار ایجاد منطقه ویژه مسلمان در هند به ویژه در شمال غربی هند شد. اقبال خواستار حق خودمختاری برای مسلمانان بود. به نحوی که در کنفرانس سال  1930 میلادی او خواستار تقسیم و تجزیه شبه قاره هند و  تشکیل یک دولت اسلامی شد و آن را به نفع هند و اسلام می دانست.

در بخشی از سخنرانی تاریخی علامه اقبال آمده است: آرزو دارم ببینم که پنجاب و ایالت مرزی شمال غربی هند و سند و بلوچستان مجتمعا مبدل به دولت واحدي می گردد و  این به نظر من آخرین مرحله سرنوشت مسلمین خواهد بود.

اقبال در مسیر تکشیل پاکستان تنها نبود

پس از آن اقبال همواره درصدد یافتن شخصی شایسته و لایق بود که بتواند رهبری مسلمانان  شبه قاره هند را به دست گرفته و آن ها را در مسیر تشکیل سرزمین خود هدایت کند.

و در این میان چه کسی بهتر از محمد علی جناح! اقبال ایده خویش را طی نامه هايی به محنمدعلی جناح که آن زمان در لندن بود اطلاع داد. در بخشی از نامه هایش نوشت که مسلمانان هند تنها و بی سرپرست مانده و همگی چشم امید خود را به او دوخت اند.

سرانجام محمد علی جناح که از طرف مردم به لقب قائد اعظم یا پدر ملت معروف است، درخواست علامه اقبال را پذیرفت و به به نهضت تشکیل کشور ویژه مسلمانان پیوست.

در حقیقت این رویای اقبال بود که به وسیله محمد علی جناح  محقق گردید جناح بارها درباره اقبال با احترام چنین گفت: اقبال نه تنها یک متفکر، راهنما و دوست نزدیک من بود، بلکه در تاریک ترین روزگارمانند یک صخره ي محکم بر پاي ایستاد و هرگز متزلزل نشد.