جولیان: قدیمی ترین دانشگاه آیین بودایی در پاکستان

جولیان، ویرانه های به جا مانده از یک صومعه تاریخی آیین بودایی در ناحیه هریپور، استان خیبر پختونخوا پاکستان است. این ویرانه ها بسیار نزدیک به تاکسیلا در استان پنجاب هستند.

ویرانه های جولیان مربوط به آیین بودایی از قرن پنجم قبل از میلاد مسیح به جا مانده است. این خرابه ها شامل دو بخش اصلی می باشد که عبارتند از: 1) استوپای اصلی و 27 استوپای ثانوی و 2) صومعه و دانشگاه جولیان. خرابه ها در بالای کوه واقع شده اند. شکل و ساختمان دانشگاه جولیان شبیه به Mohra Muradu، حدود 1 کیلومتر دورتر است.

استوپا نوعی بنای تپه ‌مانند یا سازه‌ ای نیم‌ کره است که از آن به‌ عنوان محلی برای مراقبه و مدیتیشن در آیین بودایی استفاده می‌شود. استوپا کهن‌ترین بنای آیین بودایی است. پس از درگذشت بودا، بدن وی سوزانده ‌شد و خاکسترش در زیر ۸ استوپا دفن گردید. دو استوپا نیز بر روی ظرف خاکستر و خاک زغال‌هایی که پیکر بودا با آتش آن سوزانده شده‌بود، قرار گرفت.

صومعه و دانشگاه

صومعه، به استثنای اتاق های ویژه رهبران مانک بودایی و همراهان آن ها، همچنین شامل تعدادی اتاق برای دانشجویان و یک حوض بزرگ آب برای انجام آیین بودایی بود.

در صومعه 28 اتاق در طبقه اول و 28 اتاق در طبقه دوم وجود داشت. بخشی از پله های سنگی به سمت طبقه بالا هنوز حفظ شده است.

در هر اتاق یک پنجره برای تامین هوای تازه و به عنوان یک منبع نور و یک طاقچه برای نگه داشتن چراغ دانشجویان جهت مطالعه آیین بودایی وجود دارد. پنجره های کوچک در انتهای بیرونی دیوار هستند و در انتهای درونی این پنجره ها  بزرگ می شوند. اتاق ها، گچکاری و با نقاشی تزئین شده اند.

دیوار بیرونی صومعه با سنگ های کوچک به نحوی ساخته شده است که تا کنون خوبی محافظت و بسیار صاف و محکم در مقابل زلزله می باشد. مجسمه های بودا نیز در مقابل چند اتاق حضور دارند.

صومعه شامل یک آشپزخانه و یک سنگ جهت آسیاب کردن ادویه برای مواد غذایی نیز هست. متاسفانه بخشی از صومعه در دوره زمانی 455 میلادی توسط Huns سفید سوزانده شد و از بین رفت.

صومعه جولیان در واقع بخشی از آنچه است که به اعتقاد برخی تاریخ شناسان، قدیمی ترین دانشگاه جهان است. دانشجویان برای تحصیل آیین بودایی به اینجا می آمدند و به مطالعه و بررسی متون از جنوب و شرق هند، از افغانستان و چین و دیگر بخش ها می پرداختند