یادداشت سردبیر: صدای اعتراض جوامع بین المللی در مسئله کشمیر -

امروزه مساله کشتار در کشمیر به بحرانی ترین چالش نقض حقوق بشر تبدیل شده است.

در طول سالیان متوالی ارتش هند با حمله به منازل مسلمانان در کشمیر اشغالی ده‌ ها خانه را به آتش کشیده و اموال آن را غارت می کنند. زنان و کودکان و افراد غیرنظامی بیشترین درصد قربانیان حملات ارتش هند می باشند که این خود نقض آشکار حقوق بشر است.

به نحوی که اعتراض به ظلم به مردم این سرزمین تنها محدود به کشورهای اسلامی و کشورهای اطراف نمی باشد.

جغرافیا و تاریخچه سرزمین زیبای کشمیر؛ ویژه روز سیاه کشمیر

واکنش جوامع بین الملل به کشتار مردم کشمیر

تا کنون هر نهادی که مسئله ظلم به مردم کشمیری را بررسی کرده، بدون استثنا تحت تاثیر شدت فجایع در این سرزمین سرسبز قرار گرفته است. به عنوان مثال در سال 2017، یک هیات ویژه سازمان ملل برای بررسی این موضوع به کشمیر سفر کرد. پس از بازگشت، نماینده این هیات در هنگام گزارش کشتار زنان و کودکان در این منطقه نتوانست جلوی گریه خود را در جلسه عمومی سازمان ملل بگیرد. وی از از همه جوامع جهانی و همین طور سازمان ملل متحد خواست مسئله بحرانی کشمیر را در اولویت های اصلی سیاست های خود قرار دهند.

سکوت جهانی در مقابل ظلم ارتش هند

پیش از این، دولت های مختلف رفتار هند را در کشمیر اشغالی مخالف حقوق بشر می دانست ولی با روی کار آمدن دولت ترامپ حمایت ‌های آمریکا از هند افزایش یافته است. به نظر می رسد هند با داشتن شرکای استراتژیکی نظیر آمریکا، فرانسه و برزیل و … که جز ابرقدرت های جهانی هستند، همچنان به رویکرد ظالمانه خود در مقابل مردم بی گناه ادامه می دهد. از سوی دیگر هند بنیان گذار سازمان BRICS است. این خود می تواند عامل موثری در مقابل سکوت جهانیان در مقابل ظلم به مردم کشمیری باشد.

این در حالی است که دولت جمهوری اسلامی پاکستان در مجامع عمومی بارها و به طور آشکار دولت هند را در مسئله کشمیر به نقض قوانین حقوق بشری متهم کرده است. البته برخی همسایگان پاکستان نظیر جمهوری اسلامی ایران و ترکیه نیز همواره از این موضع پاکستان حمایت کرده و خواستار پایان کشتار مردم مسلمان شده اند.

راه کار عمران خان نخست وزیر پاکستان در مورد حل مسئله کشمیر

مسئولیت ما در مقابل کشتار مردم کشمیر

گفته می‌شود هند طی سه دهه 68 هزار نفر را در کشمیر اشغالی کشته و 10هزار نفر تاکنون مفقودالاثر شده اند. بسیاری از مجامع حقوق بشر نیز علی رغم گزارش واضح نمایندگان ارسالی خود از فجایع این منطقه، به علت منافع خود در مقابل این ظلم سکوت را اختیار کرده اند. اما سوال اینجاست اگر هر یک از ما نیز در مقابل کشتار مردم بی گناه سکوت کنیم چه فرقی با سایرین خواهیم داشت؟! و سوال مهم تر ایت است که این سکوت تا کی ادامه دارد؟