برخورد مردم پاکستان با گردشگران خارجی چگونه است؟ از دیدگاه خانم وبلاگ نویس

یک خانم وبلاگ نویس مسافرتی متولد آمریکا با نام Alex Reynolds  ، در یکی از خاطرات خود از برخورد مردم پاکستان می گوید.

Alex Reynolds  بنیان گذار برنامه lostwithpurpose  است و خاطرات سفرهای خود را با جزئیات در سایتش به اشتراک می گذارد. این وبلاگ نویس آمریکایی تا کنون دو بار به پاکستان سفر کرده است.

شنیده های Reynolds  پیش از سفر به پاکستان

زمانی که قصد سفر به پاکستان گرفتم در اینرنت سرچ کردم. از مسمومیت گرفته تا آدم ربایی و بمب گذاری، هر آنچه را در اینترنت یافتم به من هشدار می داد كه اگر به پاکستان سفر كنم مطمئناً با یك مرگ وحشتناك خواهم مرد.

اما من به هشدارهای مسافرتی صرفا نمایشی و ترس آور عادت داشتم. من فکر کردم هیچ کشوری 100٪ بد نیست. پس خودم باید بروم و ببینم که آن کشور برای من چقدر خطرناک یا ایمن است.

بنابراین با یکی از دوستانم، به مدت شش هفته در سال های 2016 و 2017 علی رغم نگرانی دوستان و خانواده اش در سراسر پاکستان گذراندیم. در تمام مدت حضورم در پاکستان، والدینم با وحشت به من پیام دادند و التماس کردند من هرچه زودتر کشور را ترک کنم.

تعجب Alex Reynolds  از سخاوت مردم پاکستان

تصورات من از مهمان نوازی با آنچه در پاکستان تجربه کردم کاملاً دوباره تعریف شد. مردم از من دعوت كردند كه در خانه هایشان بمانم. آن ها حتی حاضر بودند روی زمین بخوابند تا من بتوانم از تخت آن ها استفاده کنم.

مردم پاکستان همه انچه در یک سفر لازم است از گردش های روزانه تا حرکت از شهر به شهر ترتیب می دادند و روزها مرخصی می گرفتند تا اطراف را به من نشان دهند.

عابران در خیابان بدون لحظه ای تردید من را به چای یا وعده غذایی دعوت می كنند. من هرگز چنین چیزی ندیده ام و مهمان نوازی را در آن سطح در هیچ جای دیگر جهان تجربه نكرده ام.

مردم محلی از دیدن یک گردشگر خارجی که برای سفر به کشورشان آمده است بسیار خوشحال می شوند. آنها به طور مداوم تلاش می کنند تا برای شما به عنوان فرد خارجی احساس راحتی ، امنیت و استقبال را تا حد ممكن فراهم كنند.

خاطره شنیدنی از سخاوت مردم پاکستان در ماه رمضان

یکی از خاطرات مورد علاقه من در ماه مبارک رمضان رخ داد. هنگامی که مسلمانان از طلوع و غروب خورشید از خوردن و آشامیدن خودداری می کنند.

اواسط تابستان در سکوی قطار شنه و گرسنه منتظر بودیم. پسری محلی به ما کمک کرد تا بلیط قطار بگیرد و بلافاصله ناپدید شد. چند ساعت بعد، او دوباره ظاهر شد و کیسه ای را شامل ظروف غذا و بطری های آب برایمان آورد. او فهمید به علت ماه رمضان، ما گرسنه و تشنه هستیم و به خانه اش رفت و از مادرش خواست چیزی را تنها برای ما آماده کند.در حالی که اهالی خانه خود روزه بودند. آن پسر  کیسه را به ما تحویل داد. خداحافظی کرد و رفت.

در پایان گردشگر آمریکایی می گوید: از فرهنگ و انرژی مثبت در شهرها گرفته تا کوه ها و دره های اعجاب انگیزش، همه این موارد پاکستان را مقصد مناسبی برای سفر هرکسی می سازد. من امیدوارم که به زودی برای یک سفر دیگر به این کشور بازگردم.